denişik

geçen içimden geldi işten çıktım, saat onbir.durağa ilk gelen otobüse bindim, vefa tarafından süleymaniye.
hayatımda ilk kez bu cenahtan süleymaniye'ye yaklaşıyorum, ne göreyim külliye binalarının altı hurdacıların deposu olarak aktif bir şekilde kullanılmakta. çok şaşırdım.
-ne kadar tutuksun.
-öyle, ama o gün değişik bir gündü.ptesi saat onbirde işten çıktım.

beyazıt meydanında klimalı çadırlarda fuar varmış sıcaktan kaçıverdim hem vakit geçer dedim.
hiç aklımda yokken bi dolu kitap aldım. okunmamışların yanına koydum diyemem orada yer kalmadı
misafir için kullanılan tabak çanak konan dolap var ya onun üstüne dizdim eşimden izin alarak.

-düşünsene lan, ev %99 senin %1 misafirin. ama sen %1'den fazlasını tahsis ediyorsun adamlara.
özyurdunda parya mısın nesin anlamıyorum.

bi de cami avlusunda dress code olsun desek kimleri kızdırırız?

bu belde - ihsan eliaçık - inşa
insanın dört zindanı - ali şeriati - işaret
dost şehirler aşina yüzler - ülkü akagündüz - zaman
alevilik - ilyas üzüm - isam
islam our choice - ahmed bawany - tdv
yoldaki işaretler - seyyid kutup - pınar
bir adam girdi şehre koşarak - tarık tufan - profil
son düzlük - ibrahim tenekeci - profil
kıyamet aşısı - sezai karakoç - diriliş
pozitif - melih arat - nesil
kuran okumaları 2 - metin karabaşoğlu - nesil
akşam yemeğinde beraber olmak - zeynep t. atalar - beyan