eveet sokakta sigara içenlere küfretmediğim günlere kavuştuk.

bayramda bi arkadaşımı aradım zamanında çalıştığı yerde bi pozisyon için referans olmuştu.beni işe almamışlardı sebebinin ideolojik olduğunu öğrendim hayırlısı olsun kemalettin dedim sebebin o olmasına sevindim ben de ikdaki kadınla iyi konuşamadım psikolocik testte sıçtım sandıydım.
bu olayla birlikte mezun olduğum lise yüzünden işe alınmadığım ikinci yer oldu.bunlar da adı sanı bilinen içinde yabancı sermaye olan yerler. saygı duymak lazım zira özel sektör istediği gibi ister açık ister gizli kriter koyabilir bu da ayrımcılığa girmez. beni biraz güldüren aynı zamanda düşündüren nokta ise kafalarındaki imaj neyse,oradan mezun olunca nasıl olmam gerektiği varsayılıyorsa öyle biri olmamam.çok değişik bir duygu zira karşınızdaki insana namaz kılmadığınızı cuma namazına gitmeyi talep etmeyeceğinizi ispatlamaya çalışıyorken bulmak(hanfendi ben arkadaşlarımla içiyorum sen bana namaz diyosun abdest diyosun keşke senin dediğin gibi titiz biri olsam) insanının içini karıştırıyor. şaşırıyor da insan böyle bir soru töhmet talep vs ile karşılaşınca işin ucunda kariyer ekmek var bi yanda öbür yanda inandığını iddia ettiğin/sandığın değerlerin pratik/temel uygulamaları dininin direği sonunda Allah var. sonra o şaşkınlık geçince ulan bu muameleye maruz kaldığın ilk anda senin de amına koyim işinin de deyip çıkma delikanlılığını göstermediğine üzülüyor/sun/um.belki ilerde belki de değil.

başka ne var başka nolsun bayram geçti istanbul boştu bizim akrabalar da pek yoktu işime geldi az ev gezdim. bayram namazına da kalkamadık tat almayalı çok oldu napalım demek böyle oluyomuş bu işler-büyüyünce.